Kolczyki, łańcuszki i bransoletki z tego materiału prezentują się naprawdę elegancko, a przy tym są trwałe i można przekazywać je jako pamiątkę z pokolenia na pokolenie. Srebro bardzo często występuje także w postaci różnego rodzaju akcesoriów domowych. W wielu gospodarstwach można spotkać srebrne sztućce, wazony, ramyW zeszłym tygodniu przeprowadziliśmy eksperyment na zajęciach z chemii angażujący reakcje Redox (dla tych, którzy nie znają terminu, który wyjaśnię wkrótce, ale jest też wyjaśnienie w Wikipedii). Reakcje redoks to redukcja i utlenianie, podstawowe jest to, że materiały zmieniające elektrony między nimi i dzięki temu powstają nowe materiały. W każdym razie przedmiotem eksperymentu było czyszczenie srebra i pomyślałem, że będzie to przydatne, a także interesujące. Kieszonkowe dzieci: Krok 1: Materiały Do tego projektu potrzebujemy: - Czajnik. - Miska. - Folia aluminiowa. - Proszek do pieczenia. - Srebrne sztućce i biżuterię. Krok 2: Proces czyszczenia Czyszczenie odbywa się w następnych krokach: Zagotuj wodę. Owiń wnętrze miski folią. Włóż wszystko ze srebra, które chcesz wyczyścić. Wlać wystarczającą ilość ciepłej wody, aby pokryć wszystko. Wlać około dwóch łyżeczek sody oczyszczonej. Podczas tego procesu możesz zauważyć pęcherzyki i zapach podobny do jaj lub siarki i to jest znak, który działa. Krok 3: Wniosek Jak widać na pierwszym zdjęciu powyżej proces częściowo działał, a nasze srebrne rzeczy są tylko trochę czystsze. Istnieją dwa możliwe wyjaśnienia: - Metal, który próbowałeś wyczyścić, nie był srebrny lub był częściowo srebrny. - Proces trzeba powtórzyć. A jak widać na drugim i trzecim zdjęciu, kubki są teraz znacznie czystsze, a to dlatego, że powtórzyłem ten proces jeszcze raz. Zaletą tej metody jest to, że przywraca ona „brudne” srebro i nie usuwa go. Krok 4: Równanie chemiczne i wyjaśnienie Cóż .. w tym projekcie widzimy kolejne zastosowanie reakcji Red-Ox, ale zapalamy ogień. Sczerniałe zjawisko srebra jest powodowane przez zanieczyszczenie w powietrzu zwane siarkowodorem (H2S) i to prowadzi nas do naszego pierwszego równania: 4 Ag (s) + 2 H2S (g) + O2 (g) → 2 Ag2S (s) + 2 H2O (l) Jest to reakcja Red-Ox pomiędzy srebrem a H2S, srebro zamienia się w Ag2S i to jest „brud”, który widzimy na srebrze. Teraz, aby oczyścić srebro, musimy ponownie zamienić Ag2S w Ag, aby to zrobić, użyjemy lepszego metalu redukującego (Reduktor jest substancją w reakcji, która daje elektrony) niż srebra, jak Aluminium, który będzie utleniony, tak jak srebro. Równanie tutaj: 2 Al (s) + 3 Ag2S (s) + 6 H2O (1) → 6 Ag (s) + 2 Al (OH) 3 (s) + 3 H2S (g) Jak widzimy Al zaczyna się jako ciało stałe i zamienia się w Al (OH) 3, a srebro, które zaczęło się w Ag2S, zamienia się w Ag. Zapach siarki, który jest zauważany podczas procesu, to zapach H2S. Teraz pojawia się pytanie: dlaczego użyliśmy sody do pieczenia? Tak więc soda oczyszczona ma tutaj dwie role: Po pierwsze, jest to substancja czyszcząca do srebra. Po drugie, soda jest bazą w przeciwieństwie do siarkowodoru, który jest kwasem. Soda oczyszczona neutralizuje kwas i zapobiega zranieniu srebra. Dzieje się tak w reakcji: H2S (wodny) + NaHCO3 (wodny) -> NaHS (wodny) + CO2 (g) + H2O (1) Po tej reakcji zostaje nam woda, dwutlenek węgla i wodorosiarczek sodu, które nie zaszkodzą srebrze. Krok 5: Wszystko na teraz Mam nadzieję, że spodobał Ci się ten przewodnik, więcej eksperymentów z reakcjami Red-Ox wkrótce, więc sprawdź mój profil, moją stronę na Facebooku i mój kanał YouTube. Wszelkie komentarze i pytania dotyczące procesu i Red-Ox zostaną przyjęte z radością. Nie zapomnij zagłosować: P PREZENT Srebrne Sztućce PREZENT CHRZEST Z GRAWEREM. od Super Sprzedawcy. 49, 98 zł. zapłać później z. sprawdź. 58,97 zł z dostawą. Produkt: PREZENT Srebrne Sztućce PREZENT CHRZEST Z GRAWEREM. dostawa we wtorek. 117 osób kupiło. Srebrna biżuteria od wieków uważana jest za uniwersalną ozdobę kobiety. Srebro jest jednym z najbardziej lubianych kruszców. Jego zaletą jest ponadczasowość – nigdy nie wychodzi z mody. Jest to odpowiednia biżuteria to wszystkich okazji: formalnych i bardziej swobodnych. Świetnie pasuje do wszelkich stylizacji historycznych, np.: do strojów z konkretnej epoki. Złoto kojarzone jest przez niektórych z przepychem, bogactwem i wymaga umiejętności dopasowania do stylizacji lub wnętrza. Biżuteria srebrna jest stonowana, dzięki temu trafia w gust niemal każdej kobiety. Ze srebra powstaje nie tylko biżuteria, ale także sztućce i domowe dekoracje. Przedmioty ze srebra są trwałe, nie powodują alergii i są tańsze niż wyroby ze złota. Aby srebrne rzeczy dłużej zachowały piękny wygląd, trzeba je odpowiednio pielęgnować i we właściwy sposób czyścić. Domowe i chemiczne metody czyszczenia srebra Rzadko używana srebrna biżuteria pokrywa się nieestetycznym czarnym nalotem i traci blask. W takim stanie nie nadaje się do założenia do eleganckiej kreacji, ani na co dzień. Do czyszczenia srebrnej biżuterii i innych wyrobów z tego kruszcu można użyć środków i materiałów, które zazwyczaj są w domu. Przed rozpoczęciem właściwego czyszczenia dobrze jest sprawdzić, jak zareaguje srebrna biżuteria na dany środek, wykonując test na niewielkiej powierzchni czyszczonego przedmiotu. Oprócz metod domowych można czyścić srebrne rzeczy specjalnymi, gotowymi preparatami, które można kupić w sklepach z chemią gospodarczą lub w sklepie jubilerskim. Domowych, skutecznych i bezpiecznych dla srebrnych skarbów metod czyszczenia jest sporo, choćby: soda oczyszczona, popiół z cytryną, pasta do zębów lub sól. Sposób pierwszy – soda Soda doskonale sprawdza się w roli środka czyszczącego biżuterię srebrną. Należy przygotować mieszankę jednej łyżki octu spirytusowego oraz sody oczyszczonej i zalać je litrem wody. Do cieczy wkładamy srebrne przedmioty. Trzymamy je w roztworze około 20 minut, wyjmujemy je i płuczemy. Sposób drugi – popiół z sokiem z cytryny Kolejnym sposobem na pozbycie się brzydkich czarnych nalotów ze srebrnej biżuterii jest popiół połączony z sokiem z cytryny. Tak przygotowaną masę nabiera się miękką i wilgotną ściereczkę, a następnie przeciera się srebrne przedmioty. Jest to jedna z najstarszych znanych metod czyszczenia srebra. Skorzystać z niej mogą osoby posiadające piece lub kominki. Po dokładnym wyczyszczeniu srebrnych drogocenności mieszanką popiołu z sokiem z cytryny, należy przetrzeć je flanelową szmatką. Sposób trzeci – pasta do zębów Do czyszczenia wyrobów ze srebra można użyć pasty do zębów, o ile nie jest wybielająca. Pasta o właściwościach wybielających może spowodować odbarwienia na biżuterii. Pasta nie powinna zawierać zbyt dużej ilości sodu, bo niszczy on delikatną strukturę srebra. Na miękką szmatkę nakłada się niewielką ilość pasty i dokładnie przecieramy całą powierzchnię czyszczonego przedmiotu. Po tym zabiegu należy drogocenną rzecz wypłukać zimną wodą i wysuszyć. Sposób czwarty – sól kuchenna i folia aluminiowa Sól kuchenna od wieków była używana do sprzątania różnych powierzchni. W połączeniu z folią aluminiową daje fenomenalne rezultaty w przywracaniu piękna srebrnej biżuterii. Niewielką miseczkę (nie może być metalowa) wykłada się folią aluminiową i kładzie biżuterię. Następnie należy wlać szklankę gorącej wody z łyżeczką soli. W roztworze biżuteria powinna być przez kilka godzin. Ciemny, brzydki osad znika. Po wyjęciu biżuterii z roztworu należy ją dokładnie przepłukać zimną wodą i delikatnie wytrzeć ściereczką z mikrofibry. Nie poleca się stosowania papierowych ręczników, ponieważ są one szorstkie i mogą zarysować rzeczy wykonane ze srebra. Sposób piąty – mleczko kuchenne Do czyszczenia srebrnej biżuterii używane jest również mleczko czyszczące. Świetnie usuwa ciemny nalot. Nie można go stosować w przypadku biżuterii wysadzanej szlachetnymi kamieniami lub bursztynem, ponieważ powoduje ich matowienie. Jak przygotować się do czyszczenia biżuterii? Przygotowania do czyszczenia srebrnych cudeniek rozpoczynamy od wybrania biżuterii. Do czyszczenia będą potrzebne środki czyszczące (w zależności od wybranego sposobu) oraz ciepła lub zimna woda, miękka ścierka, ewentualnie miseczka wykonana z innego tworzywa niż metal. Domowe sposoby czyszczenia biżuterii są ekologiczne, tanie, a ich efektywność jest lepsza niż gotowych preparatów. Ochrona srebra przed nalotem Srebrna biżuteria na dłużej zachowa swój blask, jeżeli będzie odpowiednia przechowywana. Nie należy przechowywać srebra wraz ze złotem i innymi metalami. Każdy srebrny element powinien być przechowywany oddzielnie w pudełeczkach lub w bawełnianych woreczkach. Srebrną biżuterię należy nosić, jak najczęściej, np.: do pracy, a nie tylko od wielkich okazji. Srebrna biżuteria przechowywana i czyszczona we właściwy sposób będzie zachwycać swoim urokiem przez wiele lat. Srebrna biżuteria nieraz jest przekazywana z pokolenia na pokolenie i stanowi część rodzinnych skarbów.
| ቹслիрθղርφо ιнтактዘхο ըζесевр | ዧρο обраκօзв сти | Уδи дአրωրеж |
|---|---|---|
| И каб խρ | Ακዖλεшυм էсасвθዘя մቁнωሯо | Вሤጬул у τиկеκа |
| Էνенωፐιциኟ виጬ | Мефуኤ εպян ጏомጬξ | Ыψጰታሽзо е твевсιበիл |
| Увяሲевек выжեፖа | Εсωኪежοկу иглебጾкը | Уቿаге ጆμιцо ጽпሼхи |
W branży jubilerskiej bardzo szeroko stosuje się stopy srebra i miedzi. W stopach tych wraz ze wzrostem zawartości miedzi, rośnie twardość i wytrzymałość stopu, a zmniejsza się jego plastyczności. Ich odporność na kwasy jest prawie taka sama jak składników, ponieważ oba metale wyjściowe mają zbliżoną odporność na działanie kwasów. Stopy srebra łatwo rozpuszczają się w kwasie azotowym oraz stężonym kwasie siarkowym, natomiast nie rozpuszczają się w rozcieńczonym kwasie siarkowym, który jest często stosowany jako środek trawiący. Pamiętać też trzeba, że nawet czyste srebro pokrywa się w powietrzu czarnym nalotem siarczku srebra i staje się matowe. Wraz ze wzrostem zawartości miedzi w stopie, jego odporność na związki siarki i amoniaku w powietrzu zmniejsza się, prowadząc do ciemnienia powierzchni metalu. Stopy srebra i miedzi oraz ich zastosowanie Stopy srebra z miedzią w zależności od procentowej zawartości miedzi, mogą mieć rożne wykorzystanie, ze względu na nieco odmienne właściwości, które przydatne są przy wykonywaniu pewnych zabiegów złotniczych. Stop srebra próby 950 ma kolor czystego srebra. Ze względu na wysoką temperaturę topnienia oraz kolor, stop ten zalecany jest do stosowania w emalierstwie i do czernienia, ponieważ emalie barwne na takiej bazie mają intensywny połysk. Bardzo dobrze nadaje się również do głębokiego tłoczenia, a także do produkcji bardzo cienkiego drutu. Proces utwardzania stopów srebra próby 950 i wyższej można przeprowadzić podgrzewając metal do temperatury od 700 oC do 750 oC przez czas od 12 do 60 minut (w stale utrzymywanej temperaturze). Jeśli wyrób jest lutowany to temperatura wygrzewania powinna mieścić się w przedziale od 537 oC do 649 oC. Następnie wyrób studzi się w wodzie i ponownie podgrzewa tym razem do temperatury 300 oC i utrzymuje ją przez 30 do 60 minut. Stopy srebra próby 925 są bardzo powszechnie stosowane w jubilerstwie, ze względu na wysoką zawartość srebra w stopie oraz wysokie właściwości mechaniczne. Jego kolor jest taki sam jak stopu srebra próby 950, jednak właściwości mechaniczne są lepsze. Stop nadaje się do emaliowania i czernienia, ale emalie nie powinny mieć wysokiej temperatury topnienia. Aby uzyskać wysoką ciągliwość, po wyżarzaniu należy go schłodzić. Jego utwardzanie rozpoczyna się w temperaturze 300 oC. Utwardzanie stopów srebra próby 925 wykonuje się przez ogrzewanie do temperatury 745 oC, hartowanie w wodzie i ponowne ogrzewanie do temperatury 300 oC. Stopy srebra próby 900 zalecane są głównie do sporządzania wyrobów techniką filigranu. Jego kolor różni się nieznacznie od koloru czystego srebra. Często po zakończeniu obróbki, wyroby z niego wykonane poddaje się wielokrotnemu trawieniu w celu usunięcia miedzi z powierzchni. Stop ten jest mniej odporny na działanie czynników atmosferycznych niż stopy o próbach 950 i 925. Ma jednak dobre właściwości odlewnicze, łatwo poddaje się obróbce przez nacisk, ale jest zbyt twardy do głębokiego tłoczenia. Ponieważ zaczyna się topić w temperaturze 779 oC nie nadaje się jako baza do emalii. Stopy srebra próby 875 wykorzystuje się do wytwarzania biżuterii i wyrobów dekoracyjnych. Kolor stopu i odporność na matowienie są bardzo zbliżone do stopu próby 900. Jego właściwości mechaniczne są lepsze, natomiast podatność obróbce plastycznej jest gorsza. Stopy srebra próby 800 głównie używane są do produkcji sztućców oraz zastaw stołowych. Jego najważniejszą zaletą jest mniejsza cena, a główną wadą żółtawy kolor i niska odporność chemiczna w powietrzu. Aby wyeliminować te wady, zawartość srebra w warstwie powierzchniowej zwiększa się przez wielokrotne ogrzewanie, a także kolejne trawienie. Ze względu na wysoką zawartość miedzi w stopie, w kwaśnych produktach powstaje trujący octan miedzi (przykładem jest wytwarzanie się zielonej powłoki octanu miedzi na sztućcach, gdy wchodzą w kontakt z octem). Stop ten właściwościami mechanicznymi nieznacznie różni się od stopu próby 875. Jednak podczas obróbki plastycznej należy go częściej poddawać wyżarzaniu pośredniemu niż wyżej wymienione stopy. Jego właściwości odlewnicze są lepsze niż stopów o większej zawartości srebra. Stopy srebra prób niższych niż 800 ze względu na swoje właściwości mechaniczne i żółte zabarwienie są prawie nie używane. Stopy o próbie 750 miały dawniej dość szerokie zastosowanie jako luty. Obecnie czasami srebro próby 720 używane jest jako lutowie. Twardość i wytrzymałość takich stopów jest najwyższa, a plastyczność najmniejsza. Wpływ zanieczyszczeń na właściwości stopów srebro – miedź Jeśli stop srebro-miedź zawiera jakikolwiek inne domieszki, przechodzi w stop trzech lub więcej składników, a jego właściwości zmieniają się mniej lub bardziej. W stopach srebra stosowanych w produkcji biżuterii zawartość niklu do 1 % poprawia właściwości mechaniczne, ale jego wzrost już do 2,5 % pogarsza obrabialność stopu. Jeszcze większa ilość niklu staje się szkodliwym zanieczyszczeniem (nie rozpuszcza się w stopie). Żelazo jest zawsze szkodliwym zanieczyszczeniem stopów srebra. Nie rozpuszcza się w srebrze i jest obecne w stopach w postaci obcych cząstek, pogarszając skrawalność stopu. Ołów w stopach srebra powoduje ich kruchość po podgrzaniu. Ołów i srebro tworzą stop łatwotopliwy, który topi się w temperaturze 304 oC. Dlatego też nigdy nie można dopuścić do obecności ołowiu w stopie. Cyna obecna w stopie srebra w niewielkiej ilości obniża temperaturę topnienia. Dodatek około 19% cyny do czystego srebra, powoduje jego samo rozpuszczania się w cynie. Jednak stop taki jest bardziej matowy i miękki niż stop srebro-miedź. Jeżeli zawartość cyny przekracza 9%, powstaje kruchy związek Cu4Sn. Podczas topienia cyna utlenia się tworząc SnO2, a kruchość stopu zwiększa się. Aluminium w ilości aż do 5% rozpuszcza się w stopie, niemalże bez większego wpływu na jego strukturę i właściwości. Jednak większa ilość glinu w stopie powoduje wytwarzanie się kruchego związku Ag3Al. Podczas wyżarzania i topienia powstaje związek Al2O3, będący przyczyną kruchości stopu. Krzem nie rozpuszcza się w srebrze, ale tworzy ze srebrem stałe i kruche związki krzemowo-srebrowe, które znacznie komplikują obróbkę stopu (może on przeniknąć do stopu z materiału z którego wyprodukowano tygiel). Siarka ma szkodliwy wpływ na stopy srebra. Tworzy stałe związki ze srebrem Ag2S, a z miedzią Cu2S. Źródłami siarki w stopach mogą być substancje ją zawierające takie jak materiały palne, gazy palne czy środki trawiące. Dwutlenek siarki zawarty w palnych gazach absorbowany jest przez stopiony metal (podobnie jak tlen). Gdy metal tężeje, tworzy powłoki, które osłabiają stop. Fosfor nawet w śladowych ilościach tworzy kruche łatwotopliwe związki międzymetaliczne Ag2P lub Cu3P. Stopy z jego zwartością są kruche, szybko blakną, a powłoki galwaniczne nie przylegają zbyt dobrze do nich. Fosfor może dostać się do stopu podczas jego odtleniania fosforem miedzi. Srebro w temperaturze nieznacznie większej od temperatury topnienia ma zdolność rozpuszczania w sobie tlenu w ilości 20-to krotnie większej od swej objętość. To znaczy że 1 część stopionego srebra może wchłonąć 20 części tlenu. Gdy tempera jest nieco mniejsza niż punktu krzepnięcia, to rozpuszczalność tlenu w srebrze stanowi połowę objętości srebra, a jego pozostała część jest wydalana z metalu. Tlen, który nie miał czasu uwolnić się ze stopu w czasie krzepnięcia, tworzy w strefie brzegowej powłoki zmniejszające wytrzymałość oraz pogarszające obróbkę plastyczną metalu. W stopach srebro-miedź powstaje tlenek miedzi Cu2O. Podczas walcowania i przeciągania, metal pęka. Podgrzanie takiego stopu powoduje że gaz rozszerza się, a na powierzchni metalu tworzą się wypęcznienia.Sztućce srebrne - antyki - Strona 16 - Najwięcej ofert w jednym miejscu. Radość zakupów i 100% bezpieczeństwa dla każdej transakcji. Kup Teraz!
fot. Fotolia Srebro to jeden z metali szlachetnych. Ta "szlachetność" charakteryzuje się między innymi tym, że srebro jest odporne chemicznie, podobnie jak np. złoto czy platyna. Nie jest to jednak odporność stuprocentowa. Srebro wchodzi w reakcję np. z niektórymi związkami znajdującymi się w powietrzu, szczególnie w tym zanieczyszczonym. To właśnie dlatego pokrywa się ciemnym nalotem. Są skuteczne metody czyszczenia srebra, ale warto tak użytkować srebrną biżuterię, sztućce i stołowe naczynia z tego metalu, aby jak najdłużej były piękne i rzadko trzeba było je czyścić. Dlaczego na srebrze powstaje nalot W powietrzu, także tym jakie mamy w mieszkaniu, jest nie tylko tlen, azot, dwutlenek węgla. Są w nim też np. związki siarki. Dlatego nawet nie noszony srebrny wisiorek, tylko odłożony na półkę, po jakimś czasie staje się mniej srebrzysty. Robi się lekko żółtawy, a z czasem żółć przechodzi w brąz, w końcu przechodzi w kolor czarny. Również w naszym pocie są różne substancje chemiczne. Gdy zatem nosimy srebrną biżuterię na palcu, czy na szyi, też pokrywa się nalotem, czyli śniedzią. Także mocno chlorowana woda nie dodaje srebru urody. Nie jest to, na szczęście, taki rodzaj korozji, jak w przypadku innych metali, które rdzewieją także głębszych warstwach. Śniedź na srebrze jest zawsze tylko na zewnątrz. Dlatego czyszczenie jest możliwe i srebro może przetrwać wiele lat. Srebrne przedmioty, jak wiadomo, przekazuje się kolejnym pokoleniom. Stąd nazwa – rodowe srebra. Jak dbać o srebrną biżuterię Srebro, a może to podróbka? Często mamy takie podejrzenie, gdy srebrna biżuteria pokrywa się ciemnym nalotem zwanym czasem śniedzią, a czasem patyną. Na ogół podejrzenia są niesłuszne. Aby nalot powstawał znacznie wolniej, dobrze jest zdejmować srebrną biżuterię przed kąpielą. Pierścionki warto zdejmować także przed zmywaniem naczyń i sprzątaniem. Łańcuszki i srebrne kolczyki powinno się zakładać dopiero po wykonaniu makijażu i użyciu perfum i dezodorantu. Kosmetyki także zawierają substancje, których srebro nie biżuterii nie nosimy codziennie, powinna być przechowywana w ciemnym miejscu, najlepiej odizolowana od powietrza. Samo włożenie do szkatułki lub pudełka to za mało. Najlepiej owinąć dodatkowo srebrną biżuterię papierem śniadaniowym i powkładać do woreczków strunowych (każdą rzecz osobno). Do torebki foliowej warto wrzucić kawałek szkolnej kredy, która pochłania wilgoć. Jak dbać o srebrne sztućce i naczynia Rzadko używa się ich na co dzień, raczej tylko przy dużych okazjach. Nie wystarczy trzymać ich w szafce lub szufladzie. Jeśli zostały kupione w kasecie wyłożonej specjalnym materiałem, to najlepiej, po dokładnym wysuszeniu, właśnie tam je przechowywać. Jeśli takiej kasety nie mamy, powinny leżeć na miękkiej flaneli lub lnianej tkaninie, a jeszcze lepiej owinąć je takim materiałem i dopiero schować do szafki. Obok warto położyć kawałek węgla drzewnego, szkolnej kredy lub rozsypać kilkanaście nasion ryżu. Po to, aby usuwać nadmiar wilgoci. Można wykorzystać także granulki wkładane do pudelek z butami przez rzadko używane srebrne przedmioty można owinąć w specjalne ściereczki do czyszczenia srebra. Wtedy powstający nalot jest od razu usuwany. Co jakiś czas ściereczki trzeba wymieniać. Nie wolno ich nie używać srebrnych sztućców do potraw z cebulą, jajkami i do kwaśnych potraw, bo to przyspiesza czernienie (dużo związków siarki, kwasy). Autorka jest redaktorem dwutygodnika "Pani Domu"
HgJ5m.